2022 ASA Zor Hava Yolu Yönetimi Kılavuzu

Herkese merhaba, bu yazımda yakın zamanda yayınlanan 2022 ASA Zor
Havayolu Yönetimi Kılavuzundan bahsedeceğim. Kılavuzun orijinaline
buradan ulaşabilirsiniz. Keyifli okumalar. Zor Havayolunun Tanımı
Zor havayolu; anestezi konusunda eğitimli bir doktor tarafından
havayolu yönetiminde beklenen/beklenmeyen zorluk veya
başarısızlıkla sonuçlanan klinik bir durumdur. Bu durumlar; yüz
maskesi ventilasyonu, laringoskopi, supraglottik havayolu ile
ventilasyon, trakeal entübasyon, ekstübasyon veya invaziv
havayolundaki zorluk ve başarısızlıklardır. Zor Yüz Maskesi
Havalandırması: Yerleştirilemeyen maske, aşırı gaz sızıntısı, gaz
girişine veya çıkışına karşı aşırı direnç gibi sebeplerden bir veya
daha fazlasına bağlı zorluk yaşanmasıdır. Zor Laringoskopi: Birden
fazla laringoskopi denemesinden sonra vokal kodların herhangi bir
bölümünün görüntülenememesidir. Zor Supraglottik Havayolu
Ventilasyonu: Zor supraglottik havayolu yerleşimi, birden fazla
deneme gerektiren supraglottik havayolu yerleşimi, aşırı gaz
kaçağı, gaz girişine veya çıkışına aşırı direnç gibi sebeplerden
bir veya daha fazlasına bağlı zorluk yaşanmasıdır. Zor veya
Başarısız Trakeal Entübasyon: Trakeal entübasyonun birden fazla
deneme gerektirmesi veya birden fazla denemeden sonra trakeal
entübasyonun başarısız olmasıdır. Zor veya Başarısız Trakeal
Ekstübasyon: Zor havayolu olduğu bilinen veya şüphelenilen bir
hastadan trakeal tüp veya supraglottik havayolunun çıkarılmasından
sonra hava yolu açıklığının ve yeterli ventilasyonun
sağlanamamasıdır. Zor veya Başarısız İnvaziv Havayolu: Anatomik
özellikler veya anormalliklerden ötürü invaziv havayolunun
sağlanamamasıdır. Yetersiz Havalandırma Yetersiz ventilasyonun
göstergeleri; karbondioksitin ekshalasyonun olmaması veya yetersiz
olması, göğüs hareketinin olmaması veya yetersiz olması, solunum
seslerinin olmaması veya yetersiz olması, şiddetli obstrüksiyonun
oskülatuar bulguları, siyanoz, gastrik hava girişi veya dilatasyon,
azalan veya yetersiz oksijen satürasyonu, spirometri ile ölçülen
ekshale edilen gaz akışının olmaması veya yetersiz olması, akciğer
ultrasonu ile saptanan anatomik akciğer anormallikleri ve hipoksemi
veya hiperkarbi ile ilişkili hemodinamik değişiklikler (örn.,
hipertansiyon, taşikardi, bradikardi, aritmi), ek olarak da bilinç
değişikliği veya somnolans gibi klinik durumlardır. Bu kılavuzun
amacı, zor havayolu olan hastaların yönetimine rehberlik etmek,
havayolu yönetiminin ilk deneme başarısını optimize etmek, havayolu
yönetimi sırasında hasta güvenliğini artırmak ve olumsuz olayları
en aza indirmek/önlemektir. Kılavuzda genel anestezi, derin
sedasyon, orta derecede sedasyon veya bölgesel anestezi veya
elektif havayolu yönetimi gerektiren işlemler sırasında maske
ventilasyonu, trakeal entübasyon veya supraglottik havayolu
yerleştirme ile karşılaşılan zor havayolunun yönetimine özel olarak
odaklanılmaktadır. Kardiyopulmoner resüsitasyon sırasında havayolu
yönetimi bu kılavuzda ele alınmamıştır. Bu kılavuz, anestezistler
veya havayolu yönetimi yapan tüm diğer kişiler tarafından
kullanılmak üzere tasarlanmıştır. Zor Havayolu Yönergeleri
Havayolunun Değerlendirilmesi ve Öneriler Havayolu
değerlendirmesinin iki komponenti; (1) zor havayolu veya aspirasyon
açısından risk değerlendirmesi ve (2) havayolu muayenesidir (yatak
başı ve ileri düzey). Risk değerlendirmesi için hastanın demografik
bilgileri, klinik koşullar, tanı testleri ve hasta/aile görüşmeleri
dahil olmak üzere hastanın öyküsünden veya tıbbi kayıtlarından elde
edilen tüm bilgiler değerlendirilmelidir. Üst havayolu
patolojilerinin veya anatomik anomalilerin varlığını belirlemeye
yönelik havayolu muayenesi yapılmalıdır; bunlar (1) yüz ve çene
özelliklerinin ölçümü, (2) anatomik ölçümler ve işaretler, (3)
ultrason veya laringoskopi/bronkoskopi ile görüntüleme, (4) üç
boyutlu modelleme ve (5) yatak başı endoskopi. Katılımcılar,
anestezi veya havayolu yönetimine başlamadan önce havayolu
yönetiminden ...