Özefagus Varis Kanaması: Kısa Notlar

Yakın zamanda bilgilerimi gözden geçirmek durumunda kaldığım siroz
+ özefagus varis kanaması birlikteliği  hakkında yayımlanan
derlemeden acil tıp perspektifi ile akılda kalması gereken bazı
notları sizlerle paylaşmak istedim. Derlemenin tamamına buradan
ulaşabilirsiniz. İyi okumalar … Gastrointestinal kanamalar, sirozda
dekompansasyona neden olan ikinci en sık neden olarak karşımıza
çıkmaktadır. En sık kanama odağı olarak gastroözefageal varisler ön
planda yer almaktadır. Bu komplikasyonun yönetimi ile ilgili
sağlanan gelişmelere rağmen akut varis kaynaklı hemorajinin 6
haftalık mortalite riski hala %15-%20 civarındadır. Varis
kanamalarından iyileşen hastalarda yeniden kanama riski altta yatan
portal hipertansiyonun tedavisi ile belirlenmektedir ve bu oran
tedavi edilmeyen hastalarda 2 yıl içinde % 60’ lara ulaşmaktadır.
Kanamanın Kontrolü Akut üst gastrointestinel kanama ile başvuran ve
hastaneye yatırılan siroz hastalarında ana hedefler: Kanamanın
kontrolü veErken yeniden kanamanın ve ölümün önlenmesi olarak
sıralanabilir. Bu durumun yönetimi, kanamanın yeri tespit edilmeden
uygulanabilecek genel yaklaşımlar ve üst endoskopi ile kanamanın
özefageal varislerden kaynaklandığı tespit edildiğinde
uygulanabilecek özgül uygulamalar ile sağlanmaktadır. Genel
Uygulamalar Sistemik stabilizasyon ve intravenöz proton pompa
inhibitörlerinin başlanması sonrasında üst gastrointestinal sistem
kanaması nedeni ile hastanede yatırılan tüm siroz hastalarında
Restriktif transfüzyon stratejisi veProfilaktik antibiyotik
uygulanmasıKoagülopatinin yönetimi ek uygulamalar olarak karşımıza
çıkmaktadır. Alkolle ilişkili karaciğer hastalığına sahip hastalar
için, alkol tüketiminin ivedilikle ve temelli sonlandırılması,
karaciğer hasarını ve portal basıncı düşürerek karaciğer
fonksiyonunu arttırmak ve daha sonra gerçekleşebilecek kanama ,
dekompansasyon ve mortalite riskini azaltmak için oldukça
önemlidir. Kan Transfüzyonu Stratejisi Özefageal varis kanamasının
oluşumu için klinik olarak en önemli etken portal hipertansiyondur.
Başka bir değişle, intravasküler hacimin kanamaya bağlı ani kaybı,
splanknik basınıcı azaltır ve aktif kanamanın kendi kendini
sınırlamasına neden olabilir. Aksine intravasküler hacimin hızlı
resüsitasyonu portal basınçta bir rebound artış ile ilişkilidir ki
bu durum kanamanın kontrol edilmesinde ve/veya erken yeniden
kanamanın kontrol edilmesinde başarısızlığa neden olabilir. Yapılan
randomize kontrollü bir çalışmada, restiriktif transfüzyon
stratejisi, liberal bir transfüzyon stratejisi ile kıyaslandığında
belirgin olarak daha yüksek hayatta kalma olasılığı ile ilişkili
olduğu sonucuna varılmıştır (1). Bu çalışmada: Restriktif
transfüzyon stratejisi için hemoglobin eşik değeri 7 g /dL ve hedef
aralık 7-9 g/dL olarak tanımlanırken,Liberal transfüzyon stratejisi
için bu rakamlar sırasıyla 9 g/dL ve 9-11 g/dL olarak
belirlenmiştir. Bu nedenle güncel kılavuzlar siroz hastalarında
transfüzyonlara başlanmasını: Hemoglobin seviyeleri 7 g/dL ‘nin
altına indiğinde önermekte ve hedef düzeyi 7-9 g/dL olarak
belirlemektedir. İntravasküler hacim resüsitasyonu, geniş periferal
damaryolları ile (16-18 Gauge) sağlanmalı ve kaybedilen kan,
kırmızı kan hücreleri replasmanı ile  yerine konmalıdır.
Gastrointestinal kanamalı siroz hastalarında yaygın olan ve artmış
mortalite ile ilişkili olan pre renal akut renal hasarın önlnnmesi
için sıvı ve elektrolitlerin yerine konulması önemlidir.
Nefrotoksik ve diğer hipotansiyona neden olabilecek ilaçların varis
kanamasının akut fazında kullanımı durdurulabilir. Pıhtılaşma
faktörleri sadece dilüsyonel koagülopatinin düzeltilmesi için
replase edilmelidir . Uzamış bir protrombin zamanı veya düşük bir
platelet sayısının, profilaktik olarak düzeltilmesi için endikasyon
bulunmamaktadır. Antibiyotik Profilaksisi Gastrointestinal kanama
için hastaneye yatırılan siroz  hastalarının yaklaşık
%50’sinde bakteriyel enfeksiyonlar gözlenmek...