Acil Serviste Dövme İlişkili Komplikasyonlar

Dövme, egzojen olarak dermis tabakasına pigment yerleştirildiği bir
uygulamadır. Dövme uygulamalarının yaygınlaşması ve bu hizmete
ulaşımın kolaylaşması ile dövmeye bağlı komplikasyonların sıklığı
giderek artmaktadır. Bu komplikasyonların bazılarına kolayca tanı
koyabiliyorken bazıları spesifik olmayan bulgular içerdiğinden tanı
koymak zordur. Bu yazımızda zaman zaman acilde de gördüğümüz
dövmeye ilişkin komplikasyonlardan bahsedeceğiz. Amerika Birleşik
Devletleri’ndeki (ABD) verilere göre geç çocukluk ile 60 yaş
arasındaki popülasyonda yaklaşık her dört kişiden birinde dövme
vardır.​1​ Avrupa'da ise bu oranların %10-12’ler civarında olduğu
tahmin edilmektedir. ​2​ ABD’de yapılan bir çalışmaya göre dövme
sonrasında kişilerin %3,8’inde ağrı, %3,2’sinde enfeksiyon,
%21,2’sinde kaşıntı gözlemlenmiştir. Normalde dövmeye bağlı
komplikasyonlar yüzdesel olarak az görülmesine rağmen dövmesi olan
bireylerin sayılarının giderek hızlıca artması dövme ilişkili
komplikasyonların yaygın olması sonucunu doğurmuştur. Acil servise
başvuruların önemli bir kısmını enfeksiyon ve alerjik dermatitler
oluşturur. Alerjik reaksiyonlar dövme işlemi sırasında uygulanan
pigmentin tipiyle ilişkili olarak görülürken enfektif süreçler ise
uygulama ekipmanlarının sterilitesiyle ilişkilidir. Bu
komplikasyonlar ayaktan konservatif tedavi ile kolayca
yönetilebilir. Uzun dönem komplikasyonlar arasında ise deri
kanserleri, lokalize aktive olmuş otoimmün durumlar ve kronik deri
değişiklikleri yer alır. Hastalar bu şikayetlerle acil servise
başvurabilecekleri gibi acil servis hekimi rutin muayenesi
esnasında bunları fark edebilir.​3​ ENFEKSİYONLAR Bu komplikasyon
esas olarak dövme uygulayıcısının çalıştığı steril şartlara
bağlıdır. Standart önlemlerin alınması, cildin hazırlanması,
enstrümanların sterilizasyonu ile risk minimalize edilir. Amatör
uygulayıcılar ve ev yapımı aletlerin kullanması riski arttıran
temel unsurlardır. Folikülit, Selülit ve İmpetigo Staphylococcus
aureus ve Streptococcus pyogenes dövme ilişkili enfeksiyonların en
sık etkenleridir. Folikülün etrafını çevreleyen küçük papül ve
püstüllerin oluşumuna folikülit denirken, selülitte ana kaynak
etrafında ödem ve ciltte kızarıklık eşlik eder. İmpetigo da ise
erozyon ve seröz kabuklanma görülür. Folikülit, dövme işleminden
bir ile 3 gün sonra dövme için önceden traş edilen alanda veya
dövmeyi korumak için üzerine sarılmış streç filmli alanda oluşma
eğilimindedir. Selülit sıklıkla işlem sonrası iki veya daha fazla
gün sonrasında gelişen ve yayılan kızarıklıkla ilerler. İmpetigo
ise sıklıkla daha geç ortaya çıkar. Dövmeye bağlı gelişen bu
durumların tedavisi standart tedaviyle ayındır. Folikülit: Topikal
%2’lik mupirosin, 3 gün boyunca günde 3 kez. Selülit: Sefaleksin
500 mg, 7 gün boyunca günde 4 kez. İmpetigo: Üstteki tedavilerin
herhangi birisi. Dövmenin birçok bölgesine dağılan kızarıklık,
selülit ​4​ Mikobakteriler Nontüberküloz mikobakteriler dövme
enfeksiyonlarında sık görülür. Genelde dövmelerin gri alanlarında
oluşma eğilimindedir. Bunun nedeni gri renk oluşturulurken siyah
mürekkebin su ile dilüe edilmesidir. Eğer kullanılan su steril
değilse normalde patojen olmayan su organizmaları mürekkep
yardımıyla cildi geçebilir ve enfeksiyona sebep olabilir.​5​ Bu
enfeksiyonlar sıklıkla eritematöz papüller, nodüller, püstüller,
ülserler, apseler ve plaklarla görülür. Aynı anda birçok morfoloji
görülebilir. Mikobakterilerin çoğalma hızının yavaş olmasından
ötürü haftalar, aylar sonra bile görülebilirler. Eğer bu lezyonlar
görülürse ve mikobakteryum şüphesi varsa kültür alınmalıdır. Tedavi
sıklıkla ikili antibiyotiği içerir ve uzun sürer. Tedavi
başladıktan sonra hasta mutlaka dermatolojiye yönlendirilmelidir.
Dövme sonrası gelişen mikobakteriyel enfeksiyon; net bir yayılma
paterni izlemeyen eritem ve ülserasyon alanları​6​ Apse Dövme
işlemi genellikle dermis tabakasını geçmediği için apse formasyonu
çok nadir görülür. Eğer muayenede fluktuasyon veren,