Sporda Dirsek Travmaları-Tenisçi Dirseği

Giriş Lateral epikondilit veya diğer adıyla tenisçi dirseği üzerine
yazdığım bu yazıya, konuya ısınmak amacıyla kısaca dirseğin
anatomik yapısını sizlere anlatarak başlamak istiyorum. Dirsek
komplike bir eklemdir ve etrafındaki ligamanlar dirsek
stabilizasyonunu sağlarlar. Bu ligamanlar tarafından sağlanan
stabilite aynı zamanda dirseği aşırı kullanım yaralanmalara neden
olmaktadır. Konu hakkında daha ayrıntılı bilgiye sitemizde yer alan
daha önceki yazımızdan ulaşabilirsiniz. Lateral epikondilit
dirseğin lateralinde ve tendonların 1-2 cm ilerisinde ağrı
oluşturan bir patolojidir. Toplumda medial epikondilite göre 5-8
kat daha fazla görülmektedir. İnsidans ve prevelans yaklaşık
olarak %1-2’dir. Yapılan çalışmalar sonucunda lateral epikondilit
daha çok 30-50 yaş aralığında görüldüğü saptanmıştır​1​. Çoklu
tekrarlayan hareketler ve dirseğin zorlu ters pozisyonlarıyla
beraber güç gerektiren mesleklerde lateral epikondilit gelişme
riski yüksektir. Tenisçi dirseği olarak
ta  literatürde yer alma nedeni ortak ekstansör tendonun
aşırı yüklenmesine neden olan tek elli backhand vuruşundan
dolayıdır​2​. Ancak  modern tenis oyuncularında
teknolojik gelişmeler neticesinde daha hafif raket kullanımı ve iki
elli backhand vuruşunun yaygınlaşmasıyla bu sporda günümüzde daha
nadir görülmektedir​3​. Lateral epikondilit her iki cinsiyette
eşit olarak gözlemlenmektedir​4​. Anatomi Lateral epikondilden
başlayan yapılar ortak ekstansör tendonlar ve lateral kollateral
ligament kompleksidir. Bu yapılar lateral epikondilit tanısında
patofizyolojiden sorumlu yapılar olması nedeniyle oldukça
önemlidir. Ekstansör kas grupları; ekstasör karpi radialis brevis,
ekstansör karpi radialis longus, ekstansör digitorum kommunis
ve  ekstansör karpi ulnaristen oluşmaktadır. Bu ekstansör
kas grupları el bileğini ivmelenme ve sonlandırma fazlarında
stabilize eder​5​. Ekstansör tendon origosu ve özellikle ekstansör
karpi radialis brevis asıl patolojinin olduğu yerdir​6​. 
Lateral epikondil ve komşu tendon yapıları Etyoloji ve
Patofizyoloji Sıklıkla tenisle birlikte anılan ve tenisçi dirseği
olarak ta adlandırılan lateral epikondilit, ön kol ekstansör
kaslarının fazla kullanıldığı bazı durumlarda da gelişebilir.
Bunlar; piyano çalma, klavyede yazı yazma ve benzeri durumlar
olarak ön plana çıkmaktadır. Lateral epikondilit inflamatuar bir
süreçten ziyade tendonun kronik semptomatik dejeneratif bir durumu
olan tendinozis nedeniyle gerçekleşmektedir. Bu dejeneratif durum 3
ay süren akut bir süreç ya da tedaviye dirençli kronik bir süreç
olarak ortaya çıkmaktadır​7​.  Tenisçi dirseği etyolojisinde
en sık suçlanan faktör tekrarlayan ön kol ve el bileği
aktivitesidir. Bu aktiviteler özellikle zorlu el bilek
ekstansiyonuna karşı yapılan hareketlerdir. Ekstansör karpi
radialis brevis diğer tendonlara göre daha derin yerleşim gösterir
ve dirsek hareketi sırasında kapitellumun lateral kenarı ile direkt
kontakt halindedir​8​.  Bu nedenle bu yapılarda daha sık
dejeneratif değişiklikler meydana gelir. Yapılan çalışmalar
ışığında dirsek ekstansiyonda, ön kol pronasyonda ve varus stres
hareketinde bu kontak daha sık görülmüştür​4​. Lateral
epikondilitte patolojik lezyon tendinosisdir ve başlangıç travma
tendon içinde mikro yırtıklara neden olmaktadır. Tekrarlayan
vasküler granülasyon formasyonu tendon içinde oluşmakta olup
angiofibroblastik displazi meydana gelmektedir. Özellikle
sporcularda el bilek ekstansörlerine olan ekzantrik yüklenmelerin
proksimal ekstansör tendon origosunda aşırı strese neden olduğu
bilinmektedir. Bu nedenle sporcularda uygun olmayan teknik ve
ekipman lateral epikondilit mekanizmasında önemli
bir  risk faktörüdür. Patolojinin tenisçi dirseği olarak
adlandırılmasının da ana nedeni burada saklıdır. Özellikle uygun
ölçüde olmayan raketler ve raket telleri ekstansör kas origosuna
aşırı yüklenme oluşturmaktadır​9​. Bununla beraber diğer risk
faktörleri ise şunlardır: Yanlış teknik Ayakları yanlış
konumlandırmak