Kedi Tırmığı Hastalığı

Kedi tırmığı hastalığı (KTH), genellikle kendi kendini sınırlayan
bölgesel lenfadenopati ile karakterize bulaşıcı bir hastalıktır.
Hastalık, çoğunlukla çocuklarda ve genç erişkinlerde kedi
tırmalaması veya ısırığı sonrası gelişir. Hastalığın klinik
yelpazesi, ısırık ya da tırmık yerinde gelişebilecek
lenfadönapatiden, nadir de görülse ensefalit, nedeni bilinmeyen
ateş, nöroretinit, granülomatöz konjonktivit, hepatosplenomegali,
atipik pnömoni ve trombositopenik purpura gibi farklı klinik
tablolar kadar değişebilecek genişliktedir. Mutlu bir park gezisi
sırasında yeni doğmuş yavru kediyle temas sonrasında karşılaşılan
tırmık ya da ısırık her ebeveynin korkulu rüyası haline gelir.
Bugün sizlerle, çoğu ebeveynin kuduz hastalığına odaklandığı; ama
yukarıda saydığımız kliniklere de neden olabilecek bu hastalık
hakkında konuşmak istedim.İyi okumalar.. Tanım Kedi tırmığı
hastalığı, bazı kaynaklarda kedi tırmığı ateşi olarak da
görebilirsiniz, ( KTH ), subakut bölgesel lenfadenopati ile
karakterize ateşli bir hastalıktır. Enfeksiyon ajanı Bartonella
henselae’dır. Genellikle hastalık 2-4 haftalık tedavi sonrası
geriler. Klinik tanımı 50 yılı aşkın süredir devam eden KTH’nin
bulaşıcı bir hastalık olduğuna dair ilk ikna edici kanıt, 1983
yılında Silahlı Kuvvetler Patoloji Enstitüsü'ndeki araştırmacıların
 Warthin-Starry boyası kullanarak lenf düğümünde küçük,
pleomorfik organizmalar görmesiyle konmuştur. ​1​ Epidemiyoloji ve
Bulaş En yaygın görüldüğü grup çocuklar ve genç erişkinlerdir. KTH
genellikle bağışıklığı baskılanmamış bireylerde görülür. En yaygın
görüldüğü grup, çocuklar ve genç erişkinlerdir. Genellikle
bağışıklık sistemi baskılanmamış kişilerde görülür ve ciddi bir
hastalığı neden olmaz.​2​ Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa,
İsrail, Avustralya ve Japonya'da yapılan epidemiyolojik çalışmalar,
KTH'nın dünya çapında bir dağılımının olduğunu düşündürmektedir.
Yapılan çalışmalarda, vakaların Ocak ayı, yaz sonu ve sonbahar
döneminde artış gösterdiği ve mevsimsel bir dağılımın olduğu
gözlenmiştir.​3​ Kedi tırmığı hastalığının vektörleri kedilerdir.
Kediler, kedi piresi (Ctenocephalides felis) tarafından taşınan
bakteriyi ısırıkla alarak enfekte olurlar ve sonrasında bakteremi
gelişir. Bakteremiye sahip kedilerin %56'sı 1 yaşından küçüktür. Bu
süreçte kedilerde herhangi bir semptom görülmez. Kediler, B.
henselae bakterisi için doğal bir rezervuar görevi görürler. B.
henselae, insana ısırık, tırmık veya bütünlüğü kaybolmuş derinin
enfekte olmuş tükürükle teması sonrası bulaşır. Etkilenen lenf
nodları bir ila iki hafta içinde büyüyerek hassas hale gelir. Kedi
tırmığı hastalığı aynı zamanda kronik lenfadenopatiye de neden
olabilir ve enfeksiyon, ilk enfeksiyon yerinden uzak bölgelere
(göz, karaciğer, dalak ve merkezi sinir sistemi gibi organlara)
yayılabilir.​4​ Klinik Çocukların yüzde 85 ila 90'ında organizmanın
inoküle ettiği yerin yakınında lokalize bir lenfadönapati
gözlenir. Bununla birlikte, bazı bireylerde uzak organ
tutulumları da gözlenebilir. Lokalize hastalığı olan hastalar
genellikle kendi kendini sınırlayan bir hastalığa sahipken,
yayılmış hastalığı olanlarda hayatı tehdit eden komplikasyonlar
olabilir. B. henselae enfeksiyonu, özellikle çocuklarda,
nedeni bilinmeyen ateş (FUO) ve uzun süreli ateşin ilk
değerlendirmesinde düşünülmelidir.​5​ Cilt Lezyonları Kedinin temas
ettiği bölgede kırmızı renkte, yuvarlak, kaşıntısız, kabarık bir
şişlik görülebilir. (resim-1) Bu görünüm sinek, böcek vb
haşerelerin ısırıkları ile karışabilir. Dahası bulgular temastan
yaklaşık 2 hafta sonra (5-50 gün arası değişebilir) gözlenebilir.
Hasta 15-20 gün önceki teması hatırlayamayabileceği için anamnez
sırasında mutlaka sorgulamayız. Resim-1: Kedi tırmığı hastalığı
olan bir kişinin koltuk altı bölgesinde lenf bezi büyümesi ve
eldeki kedi tırmığı yaraları. Lenfadenopati Hastalar genellikle
kedileri ellerine aldıktan sonra göğüslerine götürdükleri için
yaralanmalar en sık baş, boyun, çene,