Der Weindurm in Middlfrankonien
Vom Låden und vom Leben Nummer 35 - Der Weindurm in Middlfrankonien
(...wie immer zum hören und mitlesen oder lesen und mithören, ganz
wie ihr wollt) Vom Låden und vom Leben (audiofile #35: Der Weindurm
in Middlfrankonien) -
9 Minuten
Podcast
Podcaster
Beschreibung
vor 4 Monaten
Vom Låden und vom Leben Nummer 35 - Der Weindurm in Middlfrankonien
(...wie immer zum hören und mitlesen oder lesen und mithören, ganz
wie ihr wollt) Vom Låden und vom Leben (audiofile #35: Der Weindurm
in Middlfrankonien) Servus ihr Liem dord draußn Heud hädd ich amål
widder a Gschichdle für euch ghabbd. Awer irchndwie hadds ned so
rechd nei unner Minihörbüchle Formåd neibass woll. Desweechn isses
edz inner Kadegorie "Vom Låden und vom Leben" glandet. Da bassds
nacherd a besser nei. Es war amål, vor går ned allzu langer Zeid,
da gabs in denne sonnichn Hüchln vo Middlfrankonien zum ersdn mal a
glenns Fesdle. Edzerd hadd sich des Fesdle bis heud eddablierd.
Seid nunmehr viereviazzich Jåhr. Irchndwo da unne in derre Geechnd,
wo Buchheim, Schwebheim und ehm a Windsheim liech dud. Lauder
bekannde Ördlie. Awer aufgemerkt. Des Buchheim in Frankonien
dürfzer ned durchnanner schmeiß mid den Buchhaim in Zamonien. Des
dud sich nämmlich mid ai schreib. Ansonsdn is da scho a gewisse
Ähnlichkeid vorhandn. Wirglich inneressand is a Schwebheim. Da
kannsde die berühmdn schwebendn Häusli beschdaun. Zum Glück is des
a boar Killomeeder vo Windsheim endfernd. Da dud nämmlich allerweil
a Lüfdle üder die sonnichn Hüchl schdreich. Is so a Oard dermische
Eichnheid. Wardscheinds hässds desweechn a Windsheim. Awer ich will
ja ned abschweif. Dess üwerlass ich mein Kolleechn Müdnmedz aus
Zamonien. Also in dem Ördle Windsheim, oder besser gsåchd nehm dem
Ördle findet eedz Jåhr des Weindurm Fesdle schdadd. Warum der
Weindurm so hässd is widder a anner Gschichd. Liechn dud der auf
jedn Fall genau auf emm vo denne målerischn Hüchln. Im zauberhaffdn
Middlfrankonien. Orchanisier dun des Fesdle eedz Jåhr a boar
emsiche Leud vo derre Geechnd. Mid viel Euforie und bersönlichn
Eesadz. A glenns Fesdle. Glee awer oho. Was sich da alles so
dummld, auf derre Lichdung aufm Hüchl - also nedd bloos die Leud,
wo vo nah und fern zammkomm, sonnern a die Künsdler aus aller Weld
- und drüwer hinaus - is unglaublich abwechslungsreich und
sozumsåch handverleesn. Dadsächlich wår zum Beischbiel vor zwä Jåhr
a eggsdraderresdrische Bänd am Schdard. Woher genau die vier Leud,
Zpor, Goo, Grok und Nom her warn, konnd mer ned so genau såch.
Unnerschiedlich hamms hald ausxehn. Drodsdem war die Bänd Henge a
subber Sach. Des Jåhr warn zwar kä Exdraderrestschens dabei, awer
dafür jede Menge Zammgemixde Eddnien aus aller Herren Länder. Zum
Beischbiel Jiggy, wo ich ned hamm uffhör könn, mid die Bee zum
waggln. Zabblmusigg mid irischn Leprachauns und indischn Gurus.
Irre! Ich könnd da edz des ganze Seddabb vo die ledzdn Jåhr
nunnerbett. Awer bring däds nix, weil ihr habbd des ned erlebd. Ich
für mein Deil du mir des Seddabb goar nimmer vorher angugg. Ich
lass mich eefach druff ein. Garaschenpank aus Börminghämm und Irre
Jungs aus Beudldierland. La dam Blosch aus Kuba, wo die Zigarren
herkomm du. Und ich würd mich a ned wundern, wenn irchndwann a amål
Voldergische Bassrüddler aufdauch würd und schdadd Zigarrn a
Phogarre ausm Gsichd vonnerer Haifischmåde raach würd. Awer des
eichndlich geile an dem Fesd sind ehm ned blos die Leudli vo denne
Bänds. Ah des ganze Drumrum is bsonders und liebevoll. Da gibbds a
Lechion vo freiwillichn Helfern, wo vor und hinner denne Kulissn
anbagg du. Da gibbds a guads Bier vo der Rechion, Säfd, Wein und
alles annere für und geechn n Durschd. Leggers Essn vo rechionåle
Leud und aus aller Weld. Indische Somosas, idalienische Bizzn und
frankonisches Rinderhack aus Bullenheim auf am Brödle vonnem Bägger
vo nehman. Die Leuz, wo zum Beischbiel die Börger mach du, dun des
eefach blos, weils a fazzn Gaudi is. Und gloar, vechaan duds die
nadürlich a gebb. Hammer ja vorhins scho gsåchd, dass die dord
exdraderresdrische Beziehungen hamm dun. Ah des Bubligum is a wåhre
Brachd. So bund, so unnerschiedlich, so lieb und eefach so viel
Glück verbreidnd, dass de soford a Grinsn im Gsichd hassd. Da
siehsde Dierle, wo de mennsd, dasse scho lang nimmer ausm Wald
rauskommen sin. Und dann hörsd, dasse seid üwer vierzich Jåhrn
dabei sin. Glenne, fassd frisch glübfde Würmli, wo uff jehm annern
Festival debblazierd wärn, mydolochische Weesn, wosde geglebbd
hasd, dasse scho längsd ausgschdorm sin, kannsde hier in freier
Wildbahn erleeb. Fokuhlias, Almöhis, Glitzerfeen, Hibbies... All
die beweechn sich frei und ungezwungen zwischn Mäddlern, Bobbern,
Großfamilien, Ommas, Hibb-Hobbern, Jungschbündern und ålde Sägg.
Und genau diese Mischung bassd dabei derård berfreggd zamm, dess
kamma sich goar ned vorschdell. Echd homogeen. Na ja, mir gehn a
seid langer Zeid immer widder zum Weindurm. Ned blos weechn derre
Musigg, sondern a wechn die Leud. Da hoggsde nacherd zwischn zwä
Konzerdli mid wildfremdn annem Disch zamm. Lachsd, diskudierst und
verzählsd dei Lehmsgschichd. Witzich und unnerhaldsam gsellich, ab
und an a amål draurich und rührend. Immer menschlich und immer
offen und immer freundschafdlich. Üwer derre ganzn Veranschdaldung
hamm die Mäsdermagier vo Middlfrankonien an mächdichn Schudzzauber
gewirrgd. Achdsamkeid, Freundschaftlichkeid, Rüggsichdnahme,
Freude, Schbass, Ausgelassenheid sin erlaubd un irchndwie glabbd
des hervorråchnd. Da gibbds kä böses Gschrei, kä dumms Gegrunze und
kä Badscherei. A jeder räumd sein Misd beiseide und für des
weniche, was dann doch amål lieng bleibd, gibds widder a Lechion vo
denne Helferli. Sozumsåch frankonische Heinzelmännli. Alles des
verzähl ich euch heud blos, weil ich eefach amål widder was
bossidiefes zum loswerrn hadd. A in demm Joahr, wars a richdich
schönnes Fesdle. Ich hab leud kenneglernd und Freunde droffn. Ich
habb Gschichdli ghörd und bei guder Musigg mein Schbass ghabbd. Für
mich is dess Fesdle dadsächlich wie so a magischer Ord aussem
Fändäsie Büchle. Enns vo denne, wo de gern bleib würdsd. Kousi
Fändäsie hässd des im Fachschargong. Also genau des richdiche für
so an Eskabismus Fän, wie mich. Schönne Weldn in Romänlie,
fröhliche Seddings in digidåln Gäims und so weider. Dann nadürlich
a angenehm harmonische Orde, Veranschdaldungen und Efends in
unnerer wirglichn Weld. A wenn ich ned immer so sicher bin, ob des
Middlfrankonien, was ich da immer erlebb du, ned vielleichd innerer
annern Dimension liech dud. Vielleichd so a Barallelweld, wie bei
denne Marvel Filmli. Und glebbds mer, des wår edz kä Werbefolche,
weil des Fesd is eeds Jåhr kombledd ausverkäffd. Es wår eefach blos
a nedde Gschichd, vonnem neddn Ivend mid fandasdischn Leud unnem
fandasdischn Gfühl. Enne vo denn Sachn, wo heudzummdåch eichndlich
schdändich zu kurz komm du. Edz hör ich drodzdem uff mid derre
Schwärmerei, wünsch euch a am kommendn Wochnend viel Schbass und
Freud und verabschied mich wie immer boliglodd mid mein allseid
beliebdn tschau, arrifidertschi, euer Gerd
(...wie immer zum hören und mitlesen oder lesen und mithören, ganz
wie ihr wollt) Vom Låden und vom Leben (audiofile #35: Der Weindurm
in Middlfrankonien) Servus ihr Liem dord draußn Heud hädd ich amål
widder a Gschichdle für euch ghabbd. Awer irchndwie hadds ned so
rechd nei unner Minihörbüchle Formåd neibass woll. Desweechn isses
edz inner Kadegorie "Vom Låden und vom Leben" glandet. Da bassds
nacherd a besser nei. Es war amål, vor går ned allzu langer Zeid,
da gabs in denne sonnichn Hüchln vo Middlfrankonien zum ersdn mal a
glenns Fesdle. Edzerd hadd sich des Fesdle bis heud eddablierd.
Seid nunmehr viereviazzich Jåhr. Irchndwo da unne in derre Geechnd,
wo Buchheim, Schwebheim und ehm a Windsheim liech dud. Lauder
bekannde Ördlie. Awer aufgemerkt. Des Buchheim in Frankonien
dürfzer ned durchnanner schmeiß mid den Buchhaim in Zamonien. Des
dud sich nämmlich mid ai schreib. Ansonsdn is da scho a gewisse
Ähnlichkeid vorhandn. Wirglich inneressand is a Schwebheim. Da
kannsde die berühmdn schwebendn Häusli beschdaun. Zum Glück is des
a boar Killomeeder vo Windsheim endfernd. Da dud nämmlich allerweil
a Lüfdle üder die sonnichn Hüchl schdreich. Is so a Oard dermische
Eichnheid. Wardscheinds hässds desweechn a Windsheim. Awer ich will
ja ned abschweif. Dess üwerlass ich mein Kolleechn Müdnmedz aus
Zamonien. Also in dem Ördle Windsheim, oder besser gsåchd nehm dem
Ördle findet eedz Jåhr des Weindurm Fesdle schdadd. Warum der
Weindurm so hässd is widder a anner Gschichd. Liechn dud der auf
jedn Fall genau auf emm vo denne målerischn Hüchln. Im zauberhaffdn
Middlfrankonien. Orchanisier dun des Fesdle eedz Jåhr a boar
emsiche Leud vo derre Geechnd. Mid viel Euforie und bersönlichn
Eesadz. A glenns Fesdle. Glee awer oho. Was sich da alles so
dummld, auf derre Lichdung aufm Hüchl - also nedd bloos die Leud,
wo vo nah und fern zammkomm, sonnern a die Künsdler aus aller Weld
- und drüwer hinaus - is unglaublich abwechslungsreich und
sozumsåch handverleesn. Dadsächlich wår zum Beischbiel vor zwä Jåhr
a eggsdraderresdrische Bänd am Schdard. Woher genau die vier Leud,
Zpor, Goo, Grok und Nom her warn, konnd mer ned so genau såch.
Unnerschiedlich hamms hald ausxehn. Drodsdem war die Bänd Henge a
subber Sach. Des Jåhr warn zwar kä Exdraderrestschens dabei, awer
dafür jede Menge Zammgemixde Eddnien aus aller Herren Länder. Zum
Beischbiel Jiggy, wo ich ned hamm uffhör könn, mid die Bee zum
waggln. Zabblmusigg mid irischn Leprachauns und indischn Gurus.
Irre! Ich könnd da edz des ganze Seddabb vo die ledzdn Jåhr
nunnerbett. Awer bring däds nix, weil ihr habbd des ned erlebd. Ich
für mein Deil du mir des Seddabb goar nimmer vorher angugg. Ich
lass mich eefach druff ein. Garaschenpank aus Börminghämm und Irre
Jungs aus Beudldierland. La dam Blosch aus Kuba, wo die Zigarren
herkomm du. Und ich würd mich a ned wundern, wenn irchndwann a amål
Voldergische Bassrüddler aufdauch würd und schdadd Zigarrn a
Phogarre ausm Gsichd vonnerer Haifischmåde raach würd. Awer des
eichndlich geile an dem Fesd sind ehm ned blos die Leudli vo denne
Bänds. Ah des ganze Drumrum is bsonders und liebevoll. Da gibbds a
Lechion vo freiwillichn Helfern, wo vor und hinner denne Kulissn
anbagg du. Da gibbds a guads Bier vo der Rechion, Säfd, Wein und
alles annere für und geechn n Durschd. Leggers Essn vo rechionåle
Leud und aus aller Weld. Indische Somosas, idalienische Bizzn und
frankonisches Rinderhack aus Bullenheim auf am Brödle vonnem Bägger
vo nehman. Die Leuz, wo zum Beischbiel die Börger mach du, dun des
eefach blos, weils a fazzn Gaudi is. Und gloar, vechaan duds die
nadürlich a gebb. Hammer ja vorhins scho gsåchd, dass die dord
exdraderresdrische Beziehungen hamm dun. Ah des Bubligum is a wåhre
Brachd. So bund, so unnerschiedlich, so lieb und eefach so viel
Glück verbreidnd, dass de soford a Grinsn im Gsichd hassd. Da
siehsde Dierle, wo de mennsd, dasse scho lang nimmer ausm Wald
rauskommen sin. Und dann hörsd, dasse seid üwer vierzich Jåhrn
dabei sin. Glenne, fassd frisch glübfde Würmli, wo uff jehm annern
Festival debblazierd wärn, mydolochische Weesn, wosde geglebbd
hasd, dasse scho längsd ausgschdorm sin, kannsde hier in freier
Wildbahn erleeb. Fokuhlias, Almöhis, Glitzerfeen, Hibbies... All
die beweechn sich frei und ungezwungen zwischn Mäddlern, Bobbern,
Großfamilien, Ommas, Hibb-Hobbern, Jungschbündern und ålde Sägg.
Und genau diese Mischung bassd dabei derård berfreggd zamm, dess
kamma sich goar ned vorschdell. Echd homogeen. Na ja, mir gehn a
seid langer Zeid immer widder zum Weindurm. Ned blos weechn derre
Musigg, sondern a wechn die Leud. Da hoggsde nacherd zwischn zwä
Konzerdli mid wildfremdn annem Disch zamm. Lachsd, diskudierst und
verzählsd dei Lehmsgschichd. Witzich und unnerhaldsam gsellich, ab
und an a amål draurich und rührend. Immer menschlich und immer
offen und immer freundschafdlich. Üwer derre ganzn Veranschdaldung
hamm die Mäsdermagier vo Middlfrankonien an mächdichn Schudzzauber
gewirrgd. Achdsamkeid, Freundschaftlichkeid, Rüggsichdnahme,
Freude, Schbass, Ausgelassenheid sin erlaubd un irchndwie glabbd
des hervorråchnd. Da gibbds kä böses Gschrei, kä dumms Gegrunze und
kä Badscherei. A jeder räumd sein Misd beiseide und für des
weniche, was dann doch amål lieng bleibd, gibds widder a Lechion vo
denne Helferli. Sozumsåch frankonische Heinzelmännli. Alles des
verzähl ich euch heud blos, weil ich eefach amål widder was
bossidiefes zum loswerrn hadd. A in demm Joahr, wars a richdich
schönnes Fesdle. Ich hab leud kenneglernd und Freunde droffn. Ich
habb Gschichdli ghörd und bei guder Musigg mein Schbass ghabbd. Für
mich is dess Fesdle dadsächlich wie so a magischer Ord aussem
Fändäsie Büchle. Enns vo denne, wo de gern bleib würdsd. Kousi
Fändäsie hässd des im Fachschargong. Also genau des richdiche für
so an Eskabismus Fän, wie mich. Schönne Weldn in Romänlie,
fröhliche Seddings in digidåln Gäims und so weider. Dann nadürlich
a angenehm harmonische Orde, Veranschdaldungen und Efends in
unnerer wirglichn Weld. A wenn ich ned immer so sicher bin, ob des
Middlfrankonien, was ich da immer erlebb du, ned vielleichd innerer
annern Dimension liech dud. Vielleichd so a Barallelweld, wie bei
denne Marvel Filmli. Und glebbds mer, des wår edz kä Werbefolche,
weil des Fesd is eeds Jåhr kombledd ausverkäffd. Es wår eefach blos
a nedde Gschichd, vonnem neddn Ivend mid fandasdischn Leud unnem
fandasdischn Gfühl. Enne vo denn Sachn, wo heudzummdåch eichndlich
schdändich zu kurz komm du. Edz hör ich drodzdem uff mid derre
Schwärmerei, wünsch euch a am kommendn Wochnend viel Schbass und
Freud und verabschied mich wie immer boliglodd mid mein allseid
beliebdn tschau, arrifidertschi, euer Gerd
Weitere Episoden
24 Minuten
vor 5 Tagen
12 Minuten
vor 1 Woche
16 Minuten
vor 2 Wochen
31 Minuten
vor 3 Wochen
29 Minuten
vor 1 Monat
In Podcasts werben
Kommentare (0)