Aflevering 323 - Nazif Lopulissa

Nazif Lopulissa maakte jarenlang abstract werk. Schilderijen
met gradients in een bepaalde kleur, of met speelse vormen die
over elkaar werden geplaatst, beschilderde doeken die hij in
stukken sneed en in andere samenstelling aan elkaar naaide, of
grote, glanzende sculpturen van RVS. Maar toen Nazif het sjaaltje
vond dat zijn inmiddels overleden opa in zijn studio had
achtergelaten, kwam de ikat-weefmethode zijn praktijk binnen, en
daarmee zijn Molukse familiegeschiedenis. Sinds enkele jaren
refereert Nazif in zijn werk aan de koloniale geschiedenis van de
Molukken: onder meer aan hoe KNIL-militairen naar Nederland
kwamen, aan hoe beloftes van de Nederlandse overheid over
terugkeer en zelfbeschikking zijn verbroken, en aan de neiging
binnen zijn Molukse familie om over de pijnlijke details uit de
geschiedenis te zwijgen.


Het resulteert bijvoorbeeld in werken waarvoor fotoprints volgens
de ikat-methode zijn verweven met versluierende gordijnen, en
gezichten en landschappen op fotoprints zijn uitgebeten door
bleek - als metafoor voor het agressieve 'zuiveren', wit maken en
uitwissen van bestaande culturen en identiteiten.