Gedragsverandering en goede voornemens

Iedereen heeft wel eens goede voornemens. Of dat nou met Oud
& Nieuw is of op een moment dat je een dieptepunt bereikt en
denkt 'Nu moet het roer om'. Maar hoe lastig is het eigenlijk om
realistische doelen te stellen? Als je al 3 jaar niet gesport
hebt, is 1x per week sporten best hoog gegrepen. Als je al vanaf
je 14e rookt, is het best lastig om cold turkey ineens te
stoppen. Als je af wilt vallen, maar je maakt nooit tijd om
rustig te gaan zitten en om überhaupt dus stil te staan bij wat
je eigenlijk eet en hoeveel je eet... dan pak je jouw probleem
maar half en maar tijdelijk aan. Helaas is het heel verleidelijk
om aan dieetprogramma's mee te doen waarbij wordt beloofd dat je
in 2 weken tijd meerdere kilo's kwijtraakt. Maar hoe onlogisch is
het dat die kilo's eraf zouden blijven als je na een paar
weken/maanden weer je oude eetpatroon gaat aanhouden. JUIST ZO'N
 KORTE TERMIJN DIEET ZORGT VOOR FAAL-ERVARINGEN. Je valt
niet alleen af, maar komt ook vanzelf je oude kilo's weer aan. En
het vreemde aan mensen is dat ze dan het dieet niet de schuld
geven, maar dat ze zichzelf de schuld geven dat ze weer zijn
aangekomen. Ze verwijten zichzelf een gebrek aan
doorzettingsvermogen. Maar hoe (on)logisch is het om vanuit 0%
routine en dus vanuit 100% wilskracht en discipline nieuw gedrag
eigen te maken? MENSEN OVERSCHATTEN HUN EIGEN BREIN en dan vooral
de grip op hun eigen IMPULSREMMING. Wat mensen onderscheidt van
dieren, is dat we onze impulsen kunnen remmen. Als je dieren
onbeperkt eten geeft, dan eten ze zich dood. Als je mensen
onbeperkt eten geeft, dan kunnen ze (overigens ook niet iedereen
helaas) hun impulsen beheersen/remmen. Dit omdat ze een besef
hebben van wat het huidige gedrag kan betekenen voor hun
toekomstige IK. En het 'KUNNEN DENKEN OVER JEZELF IN DE TOEKOMST'
is dus een handige menselijke eigenschap, waardoor we onszelf dus
soms kunnen onthouden van lekkernijen en waardoor we soms onszelf
kunnen pushen om iets te doen, terwijl we er op dat moment geen
zin in hebben. Maar wat veel mensen vergeten is dat DE
IMPULSREMMING DIRECT DAALT WANNEER ER STRESS IS. En laten wij in
onze westerse prestatiemaatschappij nou net heel veel stress
hebben!


Als je realistisch naar jezelf kijkt, dan weet je allang dat je
na een dag lang hard werken liever een pizza pakt, dan dat je nog
even gezonde broccoli gaat kopen en koken. En als je deadlines
hebt op je werk, dan weet je van te voren al dat je die dag veel
meer koffie gaat drinken dan je jezelf eigenlijk had voorgenomen.
En als je moe bent, dan doe je per ongeluk toch een keer lelijk
tegen je partner of tegen je kinderen, terwijl je jezelf tijdens
een meditatie-retraite nog zo had voorgenomen dat je jezelf vanaf
dat moment te allen tijde in de hand zou gaan houden. 


Maar wat nu zo interessant is aan die stress-momenten, is dat DAT
dus JUIST DE MOMENTEN ZIJN DIE ESSENTIEEL ZIJN VOOR
GEDRAGSVERANDERING. Het gaat niet zozeer om het zoeken van het
gezondste receptenboekje of het zoeken van de beste personal
trainer. Het gaat erom dat je eerlijk ten opzichte van jezelf
bekijkt WAT JOU ALLEMAAL STRESS GEEFT. Wordt je getriggerd in oud
gedrag door relatieproblemen? Doe dan wat aan die relatie. Of:
Wordt je getriggerd door werk wat eigenlijk al 5 jaar niet meer
bij je past? Ga dan eens in gesprek met een loopbaancoach. Maar
KIJK dus vooral NAAR HET GEHELE PLAATJE! ZOOM UIT BOVEN JE EIGEN
LEVEN en LAAT EEN COACH OF THERAPEUT met je meekijken en
MEEDENKEN. Een frisse blik helpt altijd. Soms denk je dat je vast
zit, maar zijn er toch kleine veranderingen mogelijk waardoor je
dagelijks minder stress ervaart. GUN JEZELF DE MOMENTEN DAT JE
EVEN BIJ JE EIGEN leven en je eigen LEVENSKEUZES STIL STAAT. En
als je dus al goede voornemens hebt... KIJK dan NIET ZOZEER NAAR
HET GEWENSTE GEDRAG, maar WEES REALISTISCH en ANALYSEER vooral
ook JE HUIDIGE GEDRAG. Zodra je daar zicht op hebt, heb je de
oplossing in handen! Succes met alle goede voornemens!