Gdzie są pieniądze na Krajowy Plan Odbudowy? "Komisja Europejska nie wierzy Polsce"

Rząd coraz ciszej mówi o sukcesie negocjacji Krajowego Planu
Odbudowy z Komisją Europejską. A z Brukseli płyną doniesienia, że
zaliczki możemy nie zobaczyć. To ponad 13 miliardów euro, które
po prostu mogą przepaść. 


Zaliczka na realizację Krajowego Planu Odbudowy musi zostać
wypłacona do końca roku, bo inaczej przepadnie. KPO wciąż nie
został zaakceptowany przez Komisję Europejską. Nic nie wskazuje
na to, żeby rząd chciał spełnić postawione przez nią warunki.


Komisja po prostu nie wierzy na słowo, że wydawanie pieniędzy
będzie przejrzyste i porządnie skontrolowane. W wypowiedziach
przedstawicieli rządu też słychać zmianę narracji. Teraz zamiast
zapowiedzi, że pieniądze już płyną, mamy przekonywanie, że sami
sobie poradzimy.


– Zauważ jak się zmieniła opowieść rządu na temat KPO. Parę
miesięcy temu mamy ministra Budę, który mówi w telewizji rządowej
„przepraszam, że mam takie złe wieści dla opozycji, która nam tak
złorzeczy, ale mamy KPO, który jest już gotowy, ale za chwilę te
miliardy już będą, zaraz popłyną. Bardzo mi przykro”. Teraz jest
mu strasznie przykro z dwóch powodów. Po pierwsze, KPO cały czas
jest gdzie jest. Po drugie, mówiło się, że minister Buda ma
zostać ministrem funduszy regionalnych, a został nim Grzegorz
Puda. Podejrzewam, że minister Buda nie jest z tego powodu zbyt
szczęśliwy. Ale mogło zaważyć właśnie to, że nie miał na swoim
koncie sukcesu w postaci uwolnienia KPO z aresztu. Inna kwestia
polityczno-fiskalna jest taka, że rząd coraz częściej podkreśla
„coraz większą endogeniczność polskiej gospodarki”. Tłumacząc z
politycznego na nasze: jesteśmy w stanie radzić sobie sami, bo na
przykład jesteśmy takim atrakcyjnym emitentem na rynkach
międzynarodowych – mówi o sytuacji wokół Krajowego Planu Odbudowy
Tomasz Żółciak z „Dziennika Gazety Prawnej”. 


W podcaście Spod Stolika rozmawiamy także o tym, o co chodzi
prezesowi Glapińskiemu. Prezes NBP ma w tej chwili kilka
problemów. Po pierwsze i najważniejsze to niechęć, a może
delikatniej brak sympatii, prezesa Kaczyńskiego. Ale po drugie,
to kończące się kadencje wybieranych przez Senat członków Rady
Polityki Pieniężnej.


W Senacie to nie PiS będzie decydowało o tym, kto wejdzie do RPP.
A to ani PiS-owi, ani prezesowi Glapińskiemu nie może się
podobać.