Sabrımız taşmak üzere…

85 milyonluk bir stadyuma doluşmuşuz. Sahadaki maçı izliyoruz.
Kimimiz açız, kimimiz yoksul, kimimiz adalet arayışında… Kimi umudu
kesmiş çoktan, bir ayağı dışarıda… Kimimiz sürgünde, kimimiz hapis…
Öfke doluyuz, ama yanımız yöremiz polis; ses etmeden hayatımız
üzerine oynanan oyunu izliyoruz. Bizler; namusuyla ölesiye
çalıştığı halde evine ekmek götüremeyenler, cephede çocuğu ölenler,
işsizler, fakirler, dişinden tırnağından artırıp biriktirdiğine el
konanlar… Ölüm-kalım maçımız bu; sonucu, kaderimizi belirleyecek.
Ama ses bile çıkaramıyoruz; hiçbir söz hakkımız yok.