Idę do kina z... Joanną Szczepkowską | Ekran Tomasza Raczka

Joanna Szczepkowska – aktorka, pisarka, poetka, felietonistka, a
wkrótce – być może – reżyserka. Urodzona w 1953 r w Warszawie. Jest
córką Andrzeja Szczepkowskiego i Romy Parandowskiej, wnuczką Jana
Parandowskiego. Wielokrotnie nagradzana za dokonania aktorskie. W
latach 1975–1981 była aktorką Teatru Współczesnego w Warszawie, a w
kolejnych latach Teatru Polskiego i Teatru Powszechnego. Stworzyła
kreacje dramatyczne (m.in. w „Romeo i Julii", „Królu Learze",
„Wujaszku Wani", „Zdaniem Amy") oraz komediowe („Śluby panieńskie",
„Lekcja", „Wesołe kumoszki z Windsoru"). Zagrała również w
kilkudziesięciu spektaklach Teatru Telewizji. Autorka m. in.
opowiadań „Fragmenty z życia lustra”, sagi rodzinnej „Kto ty
jesteś”, poezji „Ludzie ulicy i inne owoce miłości”, sztuk
teatralnych – „Goła baba” ,„ADHD i inne cudowne zjawiska”, „Pelcia
czyli jak żyć, żeby nie odnieść sukcesu”. Od 1999 roku publikuje
felietony, na które złożyło się kilka zbiorów m. in. „Piasek ze
szkła” i „Jak wyprostować koło”. W 1989 roku zasłynęła
niespodziewanym ogłoszeniem „końca komunizmu” w trakcie wywiadu,
który przeprowadzała z nią dziennikarka telewizji publicznej. Za
działalność konspiracyjną i patriotyczną została nagrodzona Krzyżem
Kawalerskim i Orderu Odrodzenia Polski i Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Prowadzi swój autorski Teatr Na Dole. Podczas pandemii w 2020 roku
stworzyła internetową scenę pod nazwą Teatr Pudło. Zrealizowała
kilkadziesiąt krótkich wideo, do których pisała miniatury
teatralne: grała tam różne postaci, całość samodzielnie
reżyserowała i montowała.